บันทึกของ มร.แฮมเฟอร์ สายลับอังกฤษในดินแดนอิสลาม (ออตโตมาน)ตอนที่37
  • ชื่อ: บันทึกของ มร.แฮมเฟอร์ สายลับอังกฤษในดินแดนอิสลาม (ออตโตมาน)ตอนที่37
  • นักเขียน:
  • แหล่งที่มา:
  • วันที่วางจำหน่าย: 14:40:51 16-8-1403

บันทึกของ มร.แฮมเฟอร์ สายลับอังกฤษในดินแดนอิสลาม (ออตโตมาน)ตอนที่37


สายลับอังกฤษในดินแดนอิสลาม


ข้าพเจ้าได้อยู่ในเมืองนะญัฟและกัรบะลาประมาณ 4 เดือน ช่วงระยะเวลาที่อยู่ในเมืองนะญัฟนั้น ข้าพเจ้าได้ล้มป่วยเป็นไข้ เป็นเวลา 3 สัปดาห์ ทำให้ข้าพเจ้าเกือบหมดหวังว่าจะมีชีวิตได้ต่อไปอีกหรือไม่  ข้าพเจ้าได้ไปหาหมอ หมอก็ได้ให้ยากิน หลังจากที่ได้กินยาสักพัก ก็รู้สึกว่ามีอาการที่ดีขึ้น ช่วงนั้นจวบเหมาะกับหน้าร้อนพอดี
 ช่วงที่ข้าพเจ้าป่วยไข้นั้น ได้อาศัยอยู่ในห้องใต้ดิน ซึ่งมีชื่อว่า “ซัรดาบ” ห้องหนึ่ง ซึ่งเจ้าของบ้านได้ให้ข้าพเจ้าเช่า และยังได้ตระเตรียมอาหารและยาให้กับข้าพเจ้าด้วย ซึ่งข้าพเจ้าก็ได้ให้ค่าตอบแทนอันน้อยนิดแก่เขา
 เจ้าของบ้านถือว่าการรับใช้ดูแลข้าพเจ้านั้น เป็นสิ่งหนึ่งของการกระทำที่มีผลบุญอย่างมาก เพราะเขาคิดว่าข้าพเจ้าเป็นผู้มาซิยารัต(เยี่ยมเยือน)อะมีรุลมุอมินีน ดังนั้นจึงต้องดูแลรับใช้ให้ดี
 วันแรกของการป่วยไข้ จะมีอาหารเพียงแค่ ซุปไก่เท่านั้น จากนั้นหมอจึงอนุญาตให้ผมกินเนื้อได้ และในสัปดาห์ที่ 3 จึงอนุญาตให้ข้าพเจ้ากินข้าวกับไก่ได้
 หลังจากที่ข้าพเจ้าหายป่วยแล้ว จึงเดินทางต่อยังเมืองแบกแดด และที่แบกแดดข้าพเจ้าได้เขียนรายงานความคืบหน้า ถึงสิ่งที่ประจักษ์ในเมือง นะญัฟ กัรบะลา ฮิลละฮ์ และแบกแดด จำนวนราว 100 หน้า ให้กับตัวแทนของกระทรวงล่าอาณานิคมในเมืองแบกแดด จากนั้นข้าพเจ้าก็รอคอยคำสั่งต่อไปว่าจะให้ข้าพเจ้าอยู่ในอิรักต่อไปอีกหรือว่าจะให้กลับกรุงลอนดอน
 ข้าพเจ้ามีความปรารถนายิ่งที่จะกลับลอนดอนเพราะเป็นเวลานานพอสมควรที่อยู่อย่างโดดเดี่ยว อีกทั้ง ความรักที่มีต่อครอบครัวและบ้านเกิด ยิ่งทำให้ข้าพเจ้าต้องการที่จะกลับภูมิลำเนา โดยเฉพาะต้องการกลับไปเห็น สัมผัสลูกชายของข้าพเจ้าที่ชื่อว่า โรสบูติน ซึ่งได้คลอดออกมาหลังจากที่ข้าพเจ้าเดินทางออกจากกรุงลอนดอน ดังนั้นในรายงานที่ได้เขียนไปนั้น จึงได้ขอร้องจากกระทรวงให้อนุมัติแก่ข้าพเจ้าได้กลับลอนดอน ถึงแม้เป็นช่วงเวลาอันสั้นก็ตาม อีกทั้งข้าพเจ้ายังจะได้กล่าวรายงานความคืบหน้าด้วยตัวเองและเป็นการพักผ่อนในตัวอีกด้วย เพราะข้าพเจ้าใช้เวลาเดินทางไปอิรักถึง 3 ปีเต็ม
 ตัวแทนของกระทรวงล่าอาณานิคมในแบกแดดได้พูดกับข้าพเจ้าว่า เพื่อที่จะไม่ให้เกิดความสงสัยในตัวข้าพเจ้าโปรดอย่าได้เข้ามาหาเขาบ่อยครั้ง และเขายังพูดอีกว่า ให้ข้าพเจ้าหาห้องเช่าใกล้ๆ แม่น้ำ ดิจละห์ เพื่อความสะดวกเมื่อได้รับคำตอบจากกรุงลอนดอนก็จะได้แจ้งให้ทราบทันที
............... โปรดติดตามตอนต่อไป
สถาบันศึกษาศาสนา อัล-มะฮฺดียะห์