موعود آخرالزمان از زبان اميرالمومنان (عليه السلام)
  • عنوان مقاله: موعود آخرالزمان از زبان اميرالمومنان (عليه السلام)
  • نویسنده: سلطانی گروه
  • منبع:
  • تاریخ انتشار: 21:52:21 1-9-1403

 

مقدمه

ما حضرت علي عليه السلام را دوست داريم.
سخنان او را هم که مانند دانه هاي مرواريد به رشته اي زيبا در آمده بر گردن بلند بالاي انديشه و فکرمان مي آويزيم.
اين آويز زماني جلوه گر و تلالو فزونتري مي يابد که نور عمل بر آن بتابد. آنگاه اين درهاي سفيد، هزار رنگ زيباي الهي از جمال و جلال را باز مي تاباند. پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم به ما در طول بيست و سه سال آموخت علي معيار حق است که «عَلي مع الحق و الحق مع علي يدور حيث مادار» . علي عليه السلام همراه با حق است و حق نيز همراه با علي عليه السلام است و اين حق است که همواره مريدانه به دور علي عليه السلام مي گردد. پس هر که را علي عليه السلام بستايد، حقيقتا ستوده الهي است و هر آن را که براند، مغضوب و ملعون اله. او در کلام خويش بارها امام علي عليه السلام سال ها و بارها آخرين صبح تاريخ بشريت را نويد داده اند و دريا دريا موج اميد به پا کرده اند.
نهج البلاغه بخشي از اين پرده ي آخر را در خود دارد.
با اميد به دستگيري (باب العلم) که لقب عطا شده از سوي رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم به امير مومنان عليه السلام است.
از اين هفته مبارک در درس نامه انتظار به معرفي خطبه ها و کلام حضرت علي عليه السلام مي پردازيم که تصوير آخر الزمان با قلم کلام علوي بر لوح جان پاک شما مشتاقان منتظر امام منتظر ترسيم مي گردد.
«انشاء الله وَاءَخَذُوا يمِينا وَ شِمَالاً ظَعْنا فِي مَسَالِكِ الْغَي، وَ تَرْكا لِمَذَاهِبِ الرُّشْدِ، فَلاَ تَسْتَعْجِلُوا مَا هُوَ كَائِنٌ مُرْصَدٌ، وَ لاَ تَسْتَبْطِئُوا مَا يجِي ءُ بِهِ الْغَدُ، فَكَمْ مِنْ مُسْتَعْجِلٍ بِمَا إِنْ اءَدْرَكَهُ وَدَّ اءَنَّهُ لَمْ يدْرِكْهُ، وَ مَا اءَقْرَبَ الْيوْمَ مِنْ تَبَاشِيرِ غَدٍ. يا قَوْمِ هَذَا إِبَّانُ وُرُودِ كُلِّ مَوْعُودٍ، وَ دُنُوُّ مِنْ طَلْعَةِ مَا لاَ تَعْرِفُونَ. اءَلاَ وَإِنَّ مَنْ اءَدْرَكَهَا مِنَّا يسْرِي فِيهَا بِسِرَاجٍ مُنِيرٍ، وَ يحْذُو فِيهَا عَلَى مِثَالِ الصَّالِحِينَ، لِيحُلَّ فِيهَا رِبْقا وَ يعْتِقَ فِيهَا رِقّا، وَ يصْدَعَ شَعْبا، وَ يشْعَبَ صَدْعا، فِي سُتْرَةٍ عَنِ النَّاسِ لاَ يبْصِرُ الْقَائِفُ اءَثَرَهُ وَ لَوْ تَابَعَ نَظَرَهُ، ثُمَّ لَيشْحَذَنَّ فِيهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَينِ النَّصْلَ، تُجْلَى بِالتَّنْزِيلِ اءَبْصَارُهُمْ، وَ يرْمَى بِالتَّفْسِيرِ فِي مَسَامِعِهِمْ، وَ يغْبَقُونَ كَأْسَ الْحِكْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ.»
وعده هاي الهي حتمي است، براي فرا رسيدن آن بايد صابر بود ترجمه: گاه به راست رفتند و گاه به چپ ، ولى ، راهشان راه ضلالت بود و دورى از طريق هدايت.
پس ، آنچه را كه آمدنى است و انتظارش مى رود به شتاب مطلبيد و هر چه را، كه فردا خواهد آورد، آمدنش را دير مشماريد. بسا كسى كه چيزى را به شتاب مى طلبد و، چون به آن رسد، آرزو كند كه اى كاش هرگز نرسيده بود. چقدر امروز به سپيده فردا نزديك است . اى مردم ، زمان فراز آمدن چيزهايى است كه شما را وعده داده اند. و نزديك است كه فتنه اى را، كه نمى دانيد چيست ، ديدار نمايد. بدانيد، كه از ما هر كه آن را دريابد با چراغ روشنى كه در دست دارد، آن تاريكيها را طى كند و پاى به جاى پاى صالحان نهد، تا بندهايى را كه بر گردنهاست بگشايد و اسيران را آزاد كند و جمعيت باطل را پريشان سازد و پراكندگان اهل صلاح را گرد آورد و اين كارها پوشيده از مردم به انجام رساند.
آنكه در پى يافتن نشان اوست ، هر چه به جستجويش كوشد، از او نشانى نيابد.
پس گروهى در كشاكش آن فتنه ها بصيرت خويش را چنان صيقل دهند كه آهنگر تيغه شمشير را. ديدگانش به نور قرآن جلا گيرد و تفسير قرآن گوشهايشان را نوازش دهد و هر شامگاه و بامداد جامهاى حكمت نوشند. طلوع آخرين صبح تاريخ اکثر مردم به راه هاي چپ و راست رفتند، و راه ضلالت و گمراهي پيمودند، و راه روشن هدايت را گذاشتند.
پس درباره آنچه که بايد بشود شتاب نکنيد و آنچه را که در آينده بايد بيايد دير نشماريد. چه بسيار کساني که براي رسيدن به چيزي شتاب مي کنند، اما هنگاميکه به آن مي رسند، دوست دارند که اي کاش آن را نمي ديدند و چه نزديک است امروز ما به فردايي که سپيده مآن آشکار شده است! اي مردم ! آگاه باشيد اينک ما در آستانه نحقق وعده هاي داده شده خدايي هستيم و در نزديکي طلوع آن چيزهايي که بر شما پوشيده و ابهام آميز است قرار داده ايم.

 


ره آورد حکومت حضرت مهدي (عج)

بدانيد و آگاه باشيد، آن کس از ما (حضرت مهدي (عج)) که فتنه هاي آينده را دريابد، با چراغي روشنگر در آن گام مي نهد و بر همان سيره و روش پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) و امامان (عليه السلام) رفتار مي کند تا گره ها را بگشايد، بردگان و ملت هاي اسير را آزاد سازد. جمعيت هاي گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جويان را پراکنده را جمعي يکدل و متحد گرداند. حضرت مهدي (عج) سال هاي طولاني در نهان از مردم به سر مب برد، آنچنان که اثر شناسان، ديگر اثر قدم او را نمي شناسند.
گرچه براي يافتن اثر و نشانه ها تلاش پيگير و فراوان کنند. سپس گروهي براي درهم کوبيدن فتنه ها آماده مي گردند. آن گونه که شمشيرها براي جنگي سخت صيقل فراوان مي خورد تا برنده گردد. آنان کساني هستندکه ديده هايشان از قرآن روشنايي مي گيرد و در گوش جانشان تفسير قرآن همواره طنين انداز است و بر صبحگاهان و شامگاهان جام هاي حکمت پياپي سر مي کشند.

 


نکات درس:

1- وعده هاي الهي حتمي است، براي فرا رسيدن آن بايد صابر بود.
2- زمان رخدادن وعده الهي بساير نزديک است.
همانگونه که قرآن مي خوانيم (انهم يرونه بعيدا و نريه قريبا)
3- روش امام زمان همان روش و سيره پيامبر (ص) و امامن معصوم (عليهم السلام) است.
4- غيبت او طولاني است به گونه اي که عده اي باور به ظهور او را از دست مي دهند.
5- اما گروهي ديگر از ياران او همواره خود و سلاح هايشان را براي نبرد آماده نگاه مي دارند.
6- ويژگي برتر ياران، تربيت قرآني آنهاست.
نور ديده گانشان و نجواي درون آنها آيات و تفسير قرآن است.
7- شب زنده داراني هستند که خداوند به پاس آن، از سرچشمه حکمت فياض خويش همواره جان آنها را سيراب مي نمايد.
آري اميرمومنان آنگونه تصوير طليعه حکومت فرزندش را ترسيم فرمود که سخني براي ما نمي ماند جز آنکه بگوييم:
اللهم اجعلينا من انصاره و اعوانه و ذابين منه والمستشهدين بين يديه آمين


تاليف: سلطاني گروه